حضرت آیت الله العضمی حسین مظاهری می فرمایند:
اهل معرفت، پس از طیّ مدارج عرفانی و منازل اوّلیۀ سیر و سلوک، ماه رجب را به تهذیب نفس و خودسازی اختصاص میدهند و پس از ریشهکن کردن رذائل و صفات ناپسند اخلاقی، با صفای دل، وارد ماه شعبان شده و در فرصت بینظیر ماه شعبان، فضائل نیکوی انسانی و فضائل حسنۀ اخلاقی را در دل خود جایگزین رذائل میکنند.
انسان در اثر تهذیب نفس و خودسازی در دو ماه رجب و شعبان و پس از گذار از منازل عرفانی تخلیه و تحلیه، میتواند در ماه مبارک رمضان به منزل تجلیه برسد و در آن مقام، نظارهگر نور خداوند در دل خویش باشد و قدرت حقیقی تشخیص حق از باطل را به دست آورد.
ریشهکن کردن یا دستکم سرکوب کردن رذائل اخلاقی و نیز مزیّن کردن دل به فضائل نیکوی اخلاقی را برای رسیدن به منزل تجلیه، ضروری است. اگر انسان بتواند در دو ماه رجب و شعبان، رذائلی همچون حسادت، خودخواهی، دنیاگرایی، ریاستطلبی، کینهتوزی و هواپرستی را از دل خود ریشهکن یا دستکم سرکوب کند و پس از آن، دل خویش را به فضائل ارزشمندی نظیر دیگرخواهی، ایثار، گذشت، صداقت و سخاوت، بیاراید، آنگاه در ماه مبارک رمضان، با نور خداوند راههای سلامتی، سعادت و رستگاری فراروی او گشوده میشود و در نهایت، خداوند تعالی بر دل او حکومت خواهد کرد و با حکومت خداوند بر دل او، همواره در صراط مستقیم و مسیر هدایت، باقی خواهد ماند.
مسلمانان در ماه رجب که زمان ابراز بندگی است، باید با عمل به دستورات قرآن کریم و پیروی از اهل بیت«سلاماللهعلیهم» از زیر پرچم و سلطۀ شیطان خارج شده، روح و قلب خود را به حاکمیّت خداوند سبحان بسپارند تا از گزند سقوط و انحراف و فریب شیاطین انسی و جنّی در امان باشند.
ماه رجب و به خصوص لیلةالرّغائب بهانهای برای رغبت مؤمنان جهت نیل به مقام آدمیّت است. رغبت به خودسازی، رغبت به آدم شدن و رغبت به عبادت و رسیدن به مقام عبودیّت، در ماه رجب با کنار نهادن خودیّت و حرکت به سوی خدواند متعال حاصل میشود.
فاصلۀ بین انسان و خداوند یک قدم بیش نیست و اگر کسی بتواند روی نفس امّاره پا بگذارد و یک قدم به سوی خداوند سبحان حرکت کند، در قدم دوّم به خداوند تعالی خواهد رسید، به شرط آنکه توجّه، هوشیاری و مراقبت لازم را داشته باشد.
سنّت حسنۀ اعتکاف جایگاه ویژهای در جمهوری اسلامی و بین جوانان مؤمن و خداجو، پیدا کرده است. اعتکاف، سنّت پیامبراکرم«صلیاللهعلیه وآله وسلّم»، ائمّۀطاهرین«سلاماللهعلیهم» و بزرگان دین است و در تعالی روح و پیشرفت معنوی انسان تأثیر بهسزا دارد؛ امّا جوانان عزیزی که معتکف میشوند، باید به جنبۀ باطنی و اسرار درونی این عبادت ارزشمند نیز توجّه کنند و در سه روز اعتکاف با تمرین تقوا و با استمرار در اجتناب از گناهان، به مبارزه با صفات رذیله بپردازند و پس از اتمام اعتکاف، ملکۀ تقوا و نیز ملکۀ فضائل اخلاقی که در دل خود بارور کردهاند را به عنوان سوغات و رهآورد اعتکاف به جامعه و در بین خانودهها و دوستان خود ببرند.
گناه آثار سوء در زندگی و در حرکت معنوی انسان دارد. اعتکاف همراه با معصیت، برکات آن عبادت ارزشمند را به طور کلّی محو میسازد. بنابراین معتکفین عزیز باید توجّه داشته باشند که از گناه و به خصوص در شرایط حسّاس فعلی، از غیبت، تهمت، اهانت و شایعه، پرهیز جدّی داشته باشند، وگرنه اعتکاف و روزهداری آنان ارزش معنوی نخواهد داشت.